ماهنامه شماره 45 - اسفند 98 و فروردین 99
دبيرخانه انجمن پسته ايران
هميشه در محافل پسته‌اي بحث بر سر اين موضوع داغ بوده که چطور باغ‌مان را مديريت کنيم تا محصول بيشتري در پايان فصل برداشت کنيم؟! اما پاسخ اين سوال در عين سادگي بسيار پيچيده و سخت است، به‌طوري‌که در ابتدا هرکسي مي‌تواند ادعا کند که پاسخش را مي‌داند، ولي مقدار سود خالص عايدي از فروش محصول، از ندانستن پاسخ حکايت دارد! به‌عبارت‌ديگر، مديريت يک مجموعه باغ پسته شامل: مديريت آبياري، مديريت شوري، مديريت تغذيه، مديريت آفات و بيماري‌ها و علف‌هاي هرز، مديريت هرس، مديريت پايه و پيوندک درختان نر و ماده، مديريت عوامل اقليمي کاهنده محصول، مديريت خاک، مديريت نيروي انساني در ارتباط مستقيم و غيرمستقيم با توليد و مديريت هزينه‌هاي توليد، همگي مي‌توانند در جهت‌هايي حرکت کنند که توليد پسته زيان‌آور باشد يا عايدي چنداني نداشته‌باشد.
باتوجه به پيچيدگي خاص اين مسائل سعي کرديم در اين پرونده وضعيت مديريتي باغ‌هاي تناژ بالا، تقويم عمليات باغي و هزينه‌هاي توليد در سالي که گذشت را براي دستيابي به نتيجه بهتر بررسي کنيم. بنابراين، به سراغ حسين رضايي تاج‌آبادي به عنوان مدير جهاد کشاورزي شهرستان رفسنجان، کارشناس ارشد باغباني که باغداري خوش ذوق و فعال نيز هست، رفتيم. رضايي در کارنامه خود مشاوره و مديريت باغ‌هايي را ثبت کرده که بعضي از آنها برداشت خيره‌کننده‌اي داشته‌اند و برخي ديگر را که از رده سودرساني خارج شده بودند را احيا نموده‌است. نگاه حسين رضايي به باغداري پسته، نگاهي نادر است، به‌طوري‌که جاي بسي خوش‌بيني باز نموده که شايد بتوان پتانسيل باغ‌هاي کم‌بارده را فعال و باردهي آنها را بيشينه نمود. اگر با مثبت‌انديشي به اين مسئله نگاه شود، به حقيقت پيوستن اين فرضيه که «افزايش ميانگين برداشت پسته در کشور با اصلاح مديريت باغ امکان‌پذير است»، تقويت مي‌شود. همچنين، در ادامه کميته باغباني انجمن پسته ايران طبق روال سال‌هاي قبل، هزينه‌هاي محقق شده توليد را در سالي که گذشت ارائه نموده‌است.
اين شماره ماهنامه دنياي پسته فتح بابي براي موضوع باغ‌هاي تناژ بالا است. در مجله‌هاي آتي در سال پيش‌رو به‌طور مفصل‌تر به هريک از موضوعات مربوط به باغ‌هاي تناژ بالا خواهيم پرداخت.