خاستگاه اصلی منابع آب کشور ریزشهای جوی سالانه است که به صورت منابع آب سطحی در رودخانه ها و آبراهه ها و منابع آب زیر زمینی در آبخوان های آبرفتی و یا مخازن سازندهای سخت، جریان یافته یا انباشته می شوند. این ریزش ها توسط 104 ایستگاه بارندگی مبنا که 46 ایستگاه آن توسط سازمان هواشناسی و باقیمانده توسط وزارت نیرو مدیریت می شود، اندازه گیری می شود. نتایج سالانه این اندازه گیری ها بر اساس« سال آبی» یعنی از مهر ماه هر سال تا پایان شهریورماه سال بعد، منتشر می شود.
طبق گزارش وضعیت سال آبی 91-1390 شرکت مدیریت منابع آب ایران، میانگین کل ریزش های جوی کشور 6/204 میلیمتر اندازه گیری شد که از نظر حجمی بالغ بر 337 میلیارد متر مکعب محاسبه شده است. این مقدار بارندگی در مقایسه با میانگین درازمدت 43 ساله 16 درصد کاهش و در مقایسه با سال گذشته 3 درصد افزایش را نشان می دهد.
موقعیت جغرافیایی 6 حوضه آبریز اصلی و مقدار ریزش های جوی و تغییرات آن ها به تقکیک 6 حوضه آبریز اصلی و استان های متناظر به ترتیب در تصویر و جدول زیر نشان داده شده است.
همان گونه که مشاهده می شود در مقایسه با میانگین درازمدت، مقدار ریزش ها در دو حوضه آبریز دریای خزر و سرخس افزایش داشته است و بیشترین کاهش مربوط به حوضه خلیج فارس به میزان 23 درصد است.
میانگین ریزش های جوی کل کشور نیز 16 درصد کاهش نشان می دهد.
نسبت به سال آبی گذشته، میانگین ریزش های جوی کل کشور فقط 3 درصد افزایش نشان می دهد که ریزش ها در دوحوضه کاهش داشته و بیشترین آنها مربوط به حوضه خلیج فارس به میزان 20 درصد است.
